"O Estado Islámico é un invento actual"

Agustín Velloso, director do curso de verán "Os centros penitenciarios como espazos multiculturais".

Onte celebrouse a terceira e última das xornadas do curso de verán "Os centros penitenciarios como espazos multiculturais". Os responsables de presentar as exposicións que clausuraban esta actividade formativa foron, Pablo Sanjosé Alonso, nunha primeira sesión, e Agustín Velloso, director do curso, na última sesión.

Pablo Sanjosé Alonso participou co relatorio "Resposta ao crime na sociedade". Defínese como "un traballador manual, activista político e social que traballou en barrios con minorías marxinadas,". Compartiu tempo con presos e familiares de presos. Participa nun grupo antimilitarismo, en concreto no grupo "Tartaruga".

Estes grupos antimilitaristas nacen con vocación de protección ante o actual sistema de poder-sociedade. "Cando a riqueza e poder na sociedade se concentra nunhas poucas mans -afirmaba Sanjosé- os seus propietarios teñen a necesidade de protexela, e fano con medios violentos, encontrámonos entón que un exército non vén a ser máis que un grupo de persoas que se autolexitiman para roubar outras. A policía é o mesmo, pero estes terceiros están máis preto, son os propios cidadáns".

"As respostas que temos en ante o crime actualmente, son represivas e non preventivas. É punitiva e non restaurativa. É utilitarista e non humanista. Está intentado manter o status quo. Está mercantilizada, faise negocio con ela, xera un movemento de diñeiro. A construción de cárceres dá diñeiro, é un negocio. Só así se pode entender que a taxa de criminalidade en España sexa tan baixa e aumente o número de presos" -comentaba Sanjosé durante a súa intervención-.

Esta situación parece que non se sucede en todos os casos. En sociedades menos capitalistas o xeito de entender a criminalidade é diferente. Cando hai unha colectividade pequena, é máis doado resolver os problemas e establecer a orde. Nunha sociedade complexa de moita xente que non se coñece, os mecanismos de control fomentan o uso da violencia, comentaba o relator durante a súa presentación.

Outra circunstancia adversa segundo Sanjosé é a creación de "estados de opinión" na sociedade e os medios de comunicación propiciaron e fomentado estes "estados de opinión". En Estados Unidos pode trasladarse a iso que chaman "a cultura do medo"; ese estado mental no que che inducen medo a algo. Un exemplo é o cambio do Código Penal e as súas múltiples modificacións; segundo os xuristas "cámbiase a golpe de telexornal". A intensidade informativa en determinadas noticias, tanto en frecuencia coma en cobertura, crea unha sensación de inseguridade entre a cidadanía e dende os poderes públicos, cun único argumentario de protección e ampliación de dereitos, proponse de novo unha modificación do texto legal penal. Así explicaba Sanjosé como entendía a evolución do proceso do Código Penal.

Pablo Sanjosé lanzaba catro propostas, que segundo el, axudarían, dentro dun proceso máis democrático e asembleario, a axustar e resolver as problemáticas que o Estado actual, traballa dende un punto de partida máis gregario e menos social e imposto.

A prevención. Nunha sociedade con moitos desaxustes sociais o primeiro é previr. É necesario crear unha sociedade máis autónoma, libre, que desenvolva capacidades éticas e non tanto utilitarismo. A reparación; reparar o dano causado. Nos danos irreparables hai que buscar unha compensación. Hai que pensar máis en quen padeceu o dano, non en quen o causou. A rehabilitación. Aniquilar, destruír, ou quitar da sociedade a persoas que fixeron danos, non soluciona. Se a persoa é potencialmente recuperable, a sociedade debe loitar por iso e non pola súa anulación. E por último a protección social. Medios para que a propia sociedade non sexa vulnerable a persoas que sigan causando o mal. É certo que persoas, en determinados casos, deben estar illadas, pero noutros modelos de espazos de reclusión.

A intervención de Pablo Sanjosé, espertou interese entre todos os participantes, en concreto entre os alumnos internos. O depate posterior á súa exposición converteuse nun auténtico exercicio democrático; o sentido da oportunidade do tema proposto e o lugar onde se expoñía, provocou un bo número de intervencións de todos os presentes.

A segunda e última das sesións era responsabilidade do doutor en Filosofía e Ciencias da Educación pola Universidade Nacional de Educación a Distancia, Agustín Velloso. Profesor titular no Departamento de Historia da Educación e Educación Comparada na UNED, foi profesor visitante no Instituto da Educación da Universidade de Londres e na Facultade de Educación da Universidade de Stanford entre outras Universidades. Participou no Plan de Formación e Capacitación do II Laboratorio de Paz en Colombia, foi coordinador do proxecto "Edición de libros de texto de español para as escolas saharauís dos campamentos de refuxiados de Tindouf" e formou parte do equipo investigador do proxecto "Prevención da delincuencia xuvenil e do risco social dende a comunidade educativa", do Programa de Cooperación Interuniversitaria e Investigación Científica, da Secretaría de Estado de Cooperación Internacional.

É autor de artigos e libros sobre os problemas da educación en Palestina, Iraq, Guinea Ecuatorial e Sahara Occidental. Peludo interveu co relatorio "Os retos de ser -ou parecer- árabe ou musulmán no século XXI".

Empezaba cunha serie de reflexións en torno ao imperialismo cristián e a súa nova vítima no século XXI: o mundo árabe e musulmán. O primeiro rebautizado como intervencionismo humanitario, responsabilidade de protexer, liberación da muller musulmá, choque de civilizacións, etc. O segundo rebautizado como terrorismo islamita, extremismo musulmán, yihadismo, etc. "Ningún dos países árabes nos están a invadir -lanzaba Peludo a sala-, está, polo tanto xustificado un ataque preventivo? "

"O Estado Islámico é un invento actual, os asasinos somos nós. "A desorde mundial", occidente asasino, agresor. É unha montaxe para que siga funcionando a maquinaria de militarismo, corrupción. É a resposta, é a defensa das vítimas" -afirmaba o relator-.

Peludo presentou, durante a súa exposición, unha serie de imaxes e datos que provocaban a necesaria reflexión entre os presententes, entre quen é vítima e quen verdugo. Calcúlase a arrepiante cifra de 12 millóns os musulmáns mortos a causa das intervencións de Estados Unidos e os seus aliados en África e Asia: Iraq (1990-hoxe): 4.6 millóns de mortos e 5-6 millóns de refuxiados; Afganistán (2001-hoxe): 5.5 y 3; Sirya (2011-hoxe): 0.2 y 9.5; Libia (2011-hoxe): 0.1 y 1; Palestina (1990-hoxe): 0.1 y 7. (Non se inclúe Líbano, Sudán, Exipto, Somalia, Iemen, Alxeria, Mali...).

Datos reveladores que poñen sobre a mesa a necesidade de reformular un reaxuste no sistema de seguridade internacional. Datos que manifestan a crueza das intervencións bélicas e o número de baixas, por parte de todos os países participantes a xeito de saldo final e onde non remata de estar claros, "o debe e o haber" entre os motivos e a interminable relación de intereses que levan á decisón de movementos belixerantes, por parte de todos os participantes nunha guerra.

" Que cambiou dende 1975? " -preguntaba Velloso-. "Os agresores son os mesmos: os países occidentais cristiáns máis poderosos e os seus aliados, España entre estes. As xustificacións para a guerra tamén: Estados Unidos xustificou a súa guerra contra Vietnam co fin de parar ao avance do comunismo". Hai máis similitudes?- continuaba preguntando- si, a propaganda de guerra para disfrazala. Ao final non se sabe quen ataca a quen e todo é propaganda, un engano á propia poboación; a demonización do inimigo, o importante papel da prensa, os intelectuais, a Igrexa e as ONGs; o desprezo pola lei internacional".

Esta segunda sesión finalizou, de novo, cun animado debate, onde a última parte do relatorio de Agustín Velloso: o uso do veo, burka e o niqab, centralizou en certo modo, as preguntas e reflexións dos matriculados ao curso. Se a función en torno a este elemento, obrigado en parte de países musulmáns, era ou non asumido de forma voluntaria pola muller e a comparativa fronte a outro tipo de sometementos femininos en sociedades occidentais.

Por último, un dos alumnos internos puxo o broche de ouro neste curso ante a presenza de relatores e o resto de alumnos así como do director do Centro Asociado, Germán Carro Fernández, que se trasladou ao centro penitenciario a clausurar formalmente este curso. "Ver e recibir esa parte de liberdade. Con só unha cousa que aprendésedes neste curso, pagou a pena. Loitade polos seus sonos". Palabras estimulantes, sen dúbida ningunha.

Curso de Verán "Os centros penitenciarios como espazos multiculturais", máis información do curso aquí.

Na imaxe de portada: Pablo Sanjosé relator e Agustín Velloso, director do curso.

Primeira imaxe da noticia: Agustín Velloso, director do curso, durante a súa presentación.

Segunda imaxe da noticia: Germán Carro, director do Centro Asociado e Agustín Velloso, director do curso.

Terceira Imaxe da noticia: Equipo de traballo responsable do curso de verán, por parte do Centro Asociado UNED A Coruña e do centro penitenciario de Teixeiro.

Cuarta imaxe da noticia: Grupo de alumnos matriculados no curso de verán, á entrada do Centro Penitenciario

------------------------~()~-----------------------

Síguenos en Facebook.