"As tecnoloxías emocionais van ser o gran futuro da computación"
José Manuel Ferrández Vicente, presidente do congreso internacional IWINAC (International Work-Conference onthe Interplay between Natural and Artificial Computacion), que se celebra estes días na Coruña e no que colabora a UNED A Coruña.
A cidade da Coruña acolle do 19 ao 23 de xuño a sétima edición do congreso internacional IWINAC (International Work-Conference onthe Interplay between Natural and Artificial Computacion), organizado con carácter bienal pola UNED e a Universidade Politécnica de Cartaxena, coa colaboración, entre outras institucións e entidades, da Universidade da Coruña, Concello da Coruña e o Ministerio de Economía, Industria e Competitividade.
Esta mañá tivo lugar o acto oficial de inauguración do congreso nun dos salóns do Hotel Meliá María Pita, na Coruña, coa presenza de Germán Carro Fernández, director do Centro Asociado UNED A Coruña, Pilar García de la Torre, titular do Vicerreitorado de Internacionalización e Cooperación na Universidade da Coruña, e José Manuel Ferrández Vicente, vicerreitor de Internacionalización e Cooperación ao Desenvolvemento na Universidade Politécnica de Cartaxena, presidente do Congreso e responsable de declarar oficialmente inaugurado o congreso.
Dentro dos obxectivos xerais destes congresos están os de responder cuestións de como a Física, as Matemáticas, a Enxeñería a Computación, a Intelixencia Artificial (IA) e a Enxeñería do Coñecemento poden contribuír ao entendemento do sistema nervioso, os procesos cognoscitivos e do comportamento social?
No programa de participantes figuran Hojjat Adeli, procedente de Ohio State University, USA, Manuel Graña, da Universidade do País Vasco, Martin Greschener, de Carlvon Ossietzky Universität Oldenburg, Alemaña ou Gusz Eiben, procedente de Vrije Universiteit Amsterdam, Países Baixos.
O Comité Organizador corre a cargo de José Ramón Álvarez Sánchez, profesor titular e director do Departamento de Intelixencia Artificial na Escola Técnica Superior de Enxeñería Informática na UNED, Felix da Paz López secretario académico no mesmo Departamento e Universidade e Javier Toledo Moreo, docente no Departamento de Electrónica, Tecnoloxía de Computadoras e Proxectos, na Escola Técnica Superior de Enxeñería da Telecomunicación da Universidade Politécnica de Cartaxena.
José Manuel Ferrández Vicente é o presidente do congreso. Doutor en Informática pola Universidade Politécnica de Madrid, premio extraordinario de doutoramento en 1997. Director do grupo de investigación "Deseño Electrónico e Técnicas de Tratamento de Sinal", é coordinador da rede Nacional en Tecnoloxía de Computación Natural/Artificial e da Rede Iberoamericana CYTED Computación Artificial e Natural para Saúde. Presidente do congreso internacional IWINAC e editor das revistas International Journal of Neural Science, Frontier sen Computational Neuroscience. Neurocomputing, Robotics and Autonomous Systems, Expert Systems e Natural Computing.
Tivo a amabilidade de responder unhas preguntas:
P.- Cales foron os inicios deste Congreso?
R.- "A idea naceu do profesor José Mira Mira, catedrático da Computación e Intelixencia Artificial na UNED. Falamos do ano 1993. O congreso orixinal estaba enfocado a redes naturais e artificiais e temas naturais. En 2005 o congreso divídese en dous: o IWANN e o IWINAC. Nace, por tanto, este congreso. Cun perfil máis natural e máis biolóxico; profundando na abordaxe de investigacións centradas en cuestións do biolóxico e o natural aplicado á computación; a Enxeñería, e de Enxeñería aplicada á saúde, Bioloxía, etc.
En 2005 empezouse en Las Palmas de Gran Canaria, seguiulle Cartaxena, e en 2008, preparando o congreso en Santiago de Compostela, falece o profesor Mira, -moi vinculado a esta universidade con anterioridade á UNED- dous meses antes da súa inauguración. Congreso que estivo dedicado á súa persoa e o seu labor profesional e investigador, un legado. O certo é que o profesor Mira deixou unha escola de discípulos que continúan a obra que iniciou; en Coruña e por mencionar a algún, atópase o doutor en Física e catedrático na UDC, Richard Duro Fernández.
Seguiuse a evolución do que o profesor Mira quería e chegamos a esta sétima edición.
Cada vez vai crecendo máis, temos máis números especiais, dado o seu carácter internacional, conta coa participación de congresistas procedentes de Latinoamérica: Ecuador, Chile, Colombia, Arxentina e participantes de procedencia europea. Hai un grupo español moi numeroso que somos os discípulos do profesor Mira. Edítanse dous libros en Springer-Verlag, de recoñecido prestixio. Springer é unha editorial moi seria e recoñecida na que publican moitos dos participantes procedentes de Latinoamérica.
En definitiva, somos fieis á filosofía do primeiro congreso celebrado en 2005, actualizado ás novas técnicas que parecen estar moi en boga: Deep Learning, Big Data, computación emocional, e que se puxeron de moda ultimamente, de aí este éxito na participación".
P.- Cales o perfil dos participantes?
R.- Principalmente enxeñeiros. Hai algún biólogo e mesmo algún médico. Entre o 80 e 90 por cento son enxeñeiros con aplicacións orientadas a saúde, temas neuronais, estudo do cerebro, electroencefalograma?Un perfil de enxeñería aplicado a saúde.
O congreso está dirixido a docentes e/ou persoal investigador, mesmo alumnos predoctorales. Na anterior edición realizouse un doutoral consortium co propósito de que os alumnos matriculados en doutoramento puidesen realizar as súas primeiras investigacións. Nesta edición sabemos que hai participantes que presentan os seus primeiros artigos de investigación.
Un dos temas máis importantes destes encontros é a concorrencia de investigadores noveis e investigadores veteranos. Necesario mencionar a presenza do profesor Hojjat Adeli, procedente de Ohio State University, USA; a súa revista é a número dous a nivel mundial en computación e dúas persoas do congreso pertencemos ao seu comité editorial, circunstancia que ofrece unha visibilidade do carácter deste congreso. Dos 100 artigos que presentamos a pasada edición, seleccionou 40 para as súas revistas.
P.- Con que obxectivos prográmase o congreso?
R.- "Un dos obxectivos deste congreso é vernos, somos como unha familia e con este pretexto vémonos cada dous anos. De feito pedímoslle ao Ministerio unha rede nacional relativa aos temas do congreso, que financiase estas reunións, e desde o ano 2008 faio. Somos unha rede recoñecida polo Ministerio, RTNAC (Rede Nacional en Tecnoloxías de Computación Natural e Artificial) e fináncianos non só estas reunións, senón a edición de libros, a práctica de compartir laboratorios, estruturas, a mobilidade de estudantes, e solicitar proxectos conxuntos ao plan nacional. En definitiva; investigación multidisciplinar.
Doutra banda e unha vez cuberto o espazo nacional, tamén contamos co financiamento para esta mesma rede, pero cos integrantes de Latinoamérica. Neste momento traballamos o financiamento dunha rede europea, procedemento, no que unicamente financian un proxecto europeo e quedámonos en segundo lugar.
Estes encontros son de suma importancia para todos os profesionais. Dedicar uns días para aprender; coñecer por onde van as tendencias, a falar e interactuar con outros profesionais. A ciencia é moi rápida, ou estás dentro do tren?ou o tren segue avanzando".
P.- Como se debuxa o horizonte da Intelixencia Artificial? Cara a onde vai?
R.- "Vai en dirección a como funciona o ser humano. Evolucionou a través de millóns de anos ata ser unha máquina case perfecta. Que os sistemas de computación aprendan como o fan os humanos, sen dicirlles nada a través da percepción e saiban orientarse nese mundo. Ou as técnicas de Big Data, onde hoxe en día hai unha gran cantidade de datos masivos que analizar, usar un motor de intelixencia artificial e utilizar estes datos para empregar patróns, é esencial.
O que os computadores evolucionen cara a unha forma funcional dos seres humanos é unha das tendencias, xunto á computación emocional. Ata agora os computadores comunicábanse coas persoas a nivel cognitivo, pero obviando as emocións.
As tecnoloxías emocionais van ser o gran futuro da computación.
Ao final, do que se trata é de levar a enxeñería cara a onde se dirixen os humanos, que non percorran camiños separados; coas súas emocións e con todas as súas características, e que os seres humanos integremos a tecnoloxía como algo básico das nosas vidas".
--------------------------------------{}-------------------------------------
Síguenos en:
