"Ata hai pouco cría que estes estudos unicamente poderían achegarme coñecementos que logo podería levar á práctica debido á miña profesión e por suposto na miña vida persoal, pero hoxe en día non só penso nese aspecto, expóñome mesmo un cambio de destino, inimaxinable hai uns anos".
Juan Alberto Sánchez Ramón, licenciado en Dereito pola UNED.
Juan Alberto Sánchez Ramón ingresou na Garda Civil no ano 1990. Na actualidade exerce funcións de Policía Xudicial e Criminalística finalizada a especialización oportuna a través a formación específica do Corpo, e posteriormente no Centro de Estudos Xurídicos da Administración de Xustiza.
Licenciouse en Dereito pola UNED o curso pasado.
Por que decidiches realizar os teus estudos de Dereito na UNED?
"Compaxinar vida laboral e familiar non é fácil, se a iso sumámoslle o estudo dunha carreira xa case se fai imposible, e máis cun traballo onde asistir a clases presenciais é case unha utopía. A UNED bríndanos a oportunidade de compaxinar todo isto, e cun pouco de forza de vontade todo sale adiante".
Cales foron os obxectivos iniciais cando te matriculaches por primeira vez? Persoais ou profesionais?
"Realmente cando me matriculei fíxeno unicamente como obxectivo persoal. Considérome deses bichos raros aos que lles apaixona estudar, así que cando crin que conseguira unha estabilidade na miña vida familiar e laboral, decidín iniciar o camiño, aínda sabendo que naquel momento, a nivel profesional os coñecementos só me servirían a nivel persoal.
Con todo, hoxe en día, os estudos realizados poden ata supoñer un cambio na miña vida profesional xa que agora mesmo son valorados, non só para poder optar ao ascenso, senón tamén para cambios de destino ao entrar nun baremo por puntos, inexistente ata hai pouco para moitas vacantes".
Como describirías o proceso nestes anos de estudo? Sentes que como estudante tiveches unha evolución na túa forma e tempo de traballo e de estudo desde os inicios?
"O cambio e a evolución da miña forma de estudar pódese dicir que foi cambiando de forma progresiva, radical...
De comezar con tres materias e dedicándolle o tempo que sacaba de onde podía, a acabar matriculándome dunha barbaridade de materias co fin de acabar a licenciatura e non ter que pasarme a Grao. Cando me matriculei por primeira vez, un bo compañeiro, licenciado tamén na UNED, e que sempre confiou en min, comentoume que isto era unha maratón, e que non tivese présa, que é mellor ir lento pero seguro, e fíxenlle todo o caso que puiden. Grazas desde aquí a "Tonucho" polos seus consellos e sobre todo por animarme a comezar".
Na túa opinión e no plano profesional, que che vai achegar esta titulación a curto e medio prazo?
"Como xa comentei anteriormente, ata hai pouco cría que unicamente poderían achegarme coñecementos que logo poderían levar á práctica debido á miña profesión e por suposto na miña vida persoal, pero hoxe en día, non só penso nese aspecto, propóñome mesmo un cambio de destino, inimaxinable hai uns anos".
Como viviu a túa contorna estes anos de estudo? Tiveches que sacrificar tempo, renuncias...?
"Cando comecei prometín á miña familia e a min mesmo que o estudo non se ía a interpoñer entre nós, que lle dedicaría o tempo necesario pero sen restarllo á miña familia, e a verdade é que o fun cumprindo en gran medida grazas ao apoio de dous compañeiros de estudo cos que me reunía cando podiamos nun reservado dunha cafetería, lugar onde pasamos horas e horas discutindo, estudando, falando, pero sempre con agarimo e por suposto, dándonos ánimos uns a outros.
Sen eles non se se conseguise o obxectivo marcado, ou polo menos, non se se acabaría a licenciatura.
Toda unha satisfacción licenciarnos os tres á vez, persoas que antes non nos coñeciamos e grazas á UNED hoxe únenos algo máis que unha simple amizade, de feito, lembro o primeiro suspenso do meu compañeiro, e sentino como propio, coma se fallásemos todos, ata me lamentaba por non suspender tamén e así poder estudar xuntos para setembro. Por fortuna e con esforzo, todo acaba e neste caso para ben. Rosi e Félix, grazas e un abrazo.
Polo demais, mentiría se dixese que este último curso, ao final non lle roubei algo de tempo á miña familia. Eran moitas materias e contei coa súa comprensión. Se non lle dedicas horas ao estudo, ninguén che vai a regalar nada, e na UNED o sacrificio é máis que necesario.
A miña esposa, e os meus fillos este ano creo que notaron un pouco máis que outros a miña ausencia. Menos mal que na miña casa todos somos estudantes e entendémonos. Na vida hai que dar prioridade a unhas cousas antes que a outras, e no meu caso foi así, primeiro a familia, daquela o traballo e na cola, eu e os meus estudos. Sempre me sentín apoiado pola miña familia, sobre todo en época de notas, onde non me foi mal do todo. Para eles fun un chorón... e para todos os meus amigos... Estudar unha carreira afecta a toda a túa contorna".
Un pequeno xogo: tres aspectos positivos e tres non tan positivos do teu paso por esta universidade.
"Positivos: compañeirismo, orgullo e constancia. Negativos: nervios, soidade e cansazo".
Anímasche a seguir estudando?
"Tomareime un ano sabático (se non me sae algo antes), pero xa teño algúns obxectivos en mente, tanto en idiomas, como no inicio dun Grao, seguramente tamén na UNED. Pero o que é seguro, é que seguirei estudando si ou si".
----------------------------{}---------------------------
Síguenos en:
