"Considero que o saber non ocupa lugar e gustaríame seguir formándome"
Verónica Marcos Martínez graduouse en Psicoloxía pola UNED e o pasado xoves 10 de outubro recibiu o seu diploma no Acto Oficial de Apertura do Curso Académico 2019/20
Verónica Marcos Martínez finalizou os seus estudos no curso 2018/19.
Na actualidade, atópase realizando un Doutoramento na Universidade de Santiago de Compostela (USC) e, grazas á UNED, non soamente ten competencias do Grao en Pedagoxía cursado na Universidade de Salamanca (USAL), senón tamén do Grao en Psicoloxía que acaba de finalizar na nosa Universidade.
O pasado 10 de outubro recolleu o seu diploma no Acto Oficial de Apertura do Curso Académico 2019/20. A continuación, mostrámosvos as súas reflexións acerca do seu paso pola nosa Universidade. Esperamos que a súa experiencia sírvavos de exemplo e apoio para quen estades a estudar unha carreira.
¿Por que decidiches realizar o Grao na UNED?
Porque a UNED permitíame poder compaxinar o Grao en Psicoloxía con outras titulacións noutras universidades.
¿Cales foron os obxectivos iniciais cando te matriculaches por primeira vez: persoais ou profesionais?
Nun principio foi un reto persoal e ganas de aprender no ámbito da Psicoloxía. Con todo, co paso dos anos acabou sendo un obxectivo profesional, xa que me quero dedicar a iso.
¿Como describirías o proceso nestes anos de estudo? ¿Sentes que como estudante tiveches unha evolución na túa forma e tempo de traballo e de estudo desde os inicios?
A palabra que mellor define o proceso é a constancia. Sí, claro, segundo te vas metendo na metodoloxía da UNED aprendes a xestionar mellor o teu tempo e a organizar os temas de estudo.
Na túa opinión e no plano profesional, ¿que che vai a achegar esta titulación a curto e medio prazo?
A curto prazo, a satisfacción do logro conseguido e, segundo avance o tempo, poder dedicarme a aquilo que me gusta.
¿Como viviu a túa contorna estes anos de estudo? ¿Tiveches que sacrificar tempo, renuncias...?
A miña contorna viviuno con empatía e apoiándome en todo momento. Sí, tiven que sacrificar tempo, ao final ao estudo tes que dedicarlle moitas horas. De todos xeitos, sempre foi un sacrificio positivo porque me gustaba o que aprendía.
Un pequeno xogo: tres adxectivos positivos e tres non tan positivos do teu paso por esta Universidade.
Os positivos, sen ningunha dúbida, serían: a autonomía de traballo, os materiais de estudo e a axuda dos compañeiros. Pola contra, os non tan bos serían a brevidade das titorías, o tipo de exame (gustaríame poder facer máis exames de desenvolvemento, non tanto tipo test) e a ausencia de exames parciais. Con todo, ao final de todos os aspectos sácase algo positivo.
¿Anímaste a seguir estudando?
Por suposto. Considero que o saber non ocupa lugar e gustaríame seguir formándome.
Imaxe: Verónica Marcos Martínez.
¡Parabéns Verónica!
------------------------~()~-----------------------
Síguenos en:
